Time flies when you are having fun.

De tijd gaat zo snel hier, we zien ook zo veel en hebben zo veel nieuwe indrukken. Elke keer als ik in een trotro zit, bijvoorbeeld onderweg naar het werk, en ik zie buiten dingen die je in Nederland echt nooit tegen zou kunnen komen komt toch echt weer even het besef dat ik echt in een ander land zit. Op dit moment zitten we weer zonder elektriciteit. Aangezien het zo donker is in de woonkamer en we niks anders kunnen doen heb ik besloten maar een nieuw verhaal te schrijven.

Afgelopen weekend was ons eerste vrije weekend in ghana! We werken van maandag t/m vrijdag en zijn dus elk weekend vrij. Soms (als we in de weekenden naar een ander deel van Ghana willen reizen) nemen we de vrijdag vrij zodat we eerder kunnen vertrekken. Volgens mij is het zo dat we met vrijwel alle vrijwilligers samen de weekenden vieren hier. Dit betekent dus ook dat als we vrijdag al vertrekken naar een ander deel van Ghana dat de outreach gewoon niet door gaat (omdat er geen vrijwilligers zijn, zo werkt dat hier dus!).

Afgelopen weekend zijn we eerst op vrijdag avond naar een pub gegaan om wat te drinken. De makkelijkste manier om savonds weg te gaan is door een taxi te nemen. De taxi's zijn hier goedkoop maar omdat we blank zijn willen ze ons nogal eens veel geld laten betalen. Als we vragen hoe duur het is om ons te brengen naar een bepaald deel van de stad zeggen ze 10 of 20 cedi. Wij antwoorden daarop dat we er 4 willen geven (waar ze het natuurlijk niet mee eens zijn) en uiteindelijk komen we dan op een bedrag van 8 cedi met zijn vieren (50 euro cent per persoon) voor soms wel een half uur rijden! Goed he van ons? Als we dan eindelijk in de taxi zitten is het ook nog maar de vraag of we veilig aankomen. Echt, er liggen hier putten in de weg niet normaal. Auto's rijden op de linkerbaan in plaats van de rechter omdat er rechts teveel gaten zijn. Alle auto's toeteren en niemand remt voor elkaar. Het verbaast me echt heel erg dat er nog geen ongelukken zijn gebeurt. Wel is het één keer gebeurt dat onze trotro midden op de weg kapot viel. Ze zetten deze auto's dan ook niet aan de kant maart repareren alles ter plaatse tussen rondrazend verkeer. Maar goed we zijn dus met de taxi naar de pub gegaan en hebben daar buiten op het terras wat gedronken. Ik vind het zo leuk om daar te zitten want alle mensen dansen buiten op het terras en overal op straat is muziek.

Zaterdag zijn we samen met twee andere vrijwilligers naar de markt gegaan in het centrum. Echt waar,  dit doe ik nooit meer! De markt was zo groot en zo dicht op elkaar gebouwd dat je er niet eens fatsoenlijk kon lopen. Overal lopen en duwen mensen en de helft van de mensen draagt iets op het hoofd (complete koelkasten enz). Je moest dus opletten waar je loopt (het pad van de markt was een treinrails) maar ook of je je hoofd niet stoot aan alles wat hier op de hoofden staat. Daarnaast is het hier blijkbaar normaal dat als je naar de wc moet je gewoon midden in het pad je broek omlaag doet en plast waar je kan. Dit ziet er niet alleen een beetje raar uit maar stinkt ook echt enorm. Afijn we zijn gaan lopen maar omdat t zo warm was waren we het zweten al snel beu. Aangezien we dachten dat het wel beter zou worden hebben we besloten nog iets verder te lopen. Uiteindelijk kwam het er dus op neer dat we verdwaald waren en geen uitgaan meer konden vinden. Lopen in de brandende zon tussen duizenden mensen is dan echt geen pretje. Overal op de markt ligt vlees en vis in de hete zon wat ontzettend stinkt. Ik was ook echt blij dat we uiteindelijk een uitgang hebben gevonden! Vervolgens zijn we naar het cultureel centrum gegaan. Ik dacht zelf dat dit een gebouw was waar je traditionele Afrikaanse dingen kon zien, maar het bleek dus een soort van dorpje te zijn met allerlei gebouwen en kraampjes met Afrikaanse sieraden en schilderen enz. Savonds zijn we nog naar een restaurant gegaan waar we hebben gegeten met vier andere vrijwilligers. Het was een heel mooi restaurant en oh wat was ik blij met een avond frietjes!! Deze mis ik zo erg hier!

Zondag zijn we samen met drie andere vrijwilligers naar een meer gegaan. Dit was een ritje in de trotro en taxi van ongeveer 2 uur. We hadden gehoord dat je links en rechts om het meer kon lopen dus wij hadden besloten de rechter kant te nemen. Helaas zagen we hier niet echt een pad waarop je kon lopen dus drie vrijwilligers kozen ervoor door het bos te gaan. Aangezien hier overal beesten liepen en vlogen en ik echt lek gestoken wordt door muggen hier en geen malaria op wil lopen heb ik samen met een andere vrijwilliger ervoor gekozen om terug te gaan en de linker kant te nemen. Omdat we de weg niet helemaal wisten en 2 meisjes uit een dorp ons wel interessant vonden wilden ze ons de weg wijzen. Zelf dachten we dat we echt langs het water konden lopen maar helaas was het een pad dat een stuk van het water af lag. Omdat het erg heet was en we aan het verbranden waren hebben we ervoor gekozen terug te gaan naar een hotel bij de ingang. Hier hebben we in de tuin gezeten, door het water gelopen en wat gedronken omdat we moesten wachten op de drie andere vrijwilligers. Ik moet zeggen dat ik het echt niet erg vond want het uitzicht over het meer was zo mooi. Rond een uur of 5 hebben we besloten naar huis te gaan. Aan de ingang vertelden ze ons dat er geen trotro's meer reden dus we hadden geen keus en moesten een taxi nemen. Gezellig met zijn vieren op de achterbank (erg krap) begonnen we aan de 2 uur durende terug reis. Na een uurtje voelde het meisje links naast me al geen bloed meer in haar benen en het meisje rechts had last van haar rug. Maar het was erg gezellig!

Nou dit was ons eerste vrije weekend dus! Vandaag hebben we weer gewerkt. We hebben weer controles gedaan bij oudere mensen in een bepaald deel van de stad. De eerste helft van de werkdag heb ik lengte en gewicht gemeten en de tweede helft van de dag heb ik mensen getest op hepatitis. Sommige dingen verbazen me hier nog steeds zo erg in ghana. Af en toe zien we huizen/gebieden waarbij je je niet voor kan stellen dat mensen daar leven. Alle mensen willen je huid aanraken omdat ze niet weten hoe onze huid voelt. Mensen trekken aan mijn haar omdat ze het willen voelen en zo mooi vinden. Mannen willen hier met je trouwen of je meenemen naar huis. Het lijkt wel of de mensen hier nog nooit blanken hebben gezien. Wanneer je over straat loopt wordt er constant 'obroni' of zo iets naar je geroepen wat betekent 'blanke'. De warmte wilt ook nog niet echt wennen. Vaak ben ik om 8 uur savonds al zo moe dat ik al naar bed ga om te slapen. Om 6 uur staan ons broertje en zusje al op en die doen ook niet bepaald zacht of zo dus om 6 uur begint de dag hier al.

We zijn van plan om onze projecten te ruilen. Eigenlijk zouden we vier weken outreach doen en 2 weken ziekenhuis maar omdat we bij de outreach eigenlijk elke dag dezelfde controles doen denken we dat het beter is om de projecten te verdelen in 3 weken outreach en 3 weken ziekenhuis. Ondanks dat we niet veel verschillende handelingen uitvoeren heb ik wel echt het gevoel dat we iets voor de mensen beteken. De mensen zijn zo dankbaar dat je ze gratis helpt en dat we er voor hun zijn. Vaak krijg je dan ook te horen 'Thank you' en 'god bless you'. Dit geeft me dan ook een goed gevoel.

Afijn aangezien mijn gsm bijna leeg is en er geen elektriciteit is om hem op te laden stop ik weer voor vandaag. Tot volgende keer weer! X